به یاد گذشته ی پرشکوه

سلام  الهه ی ناز من. سلام ای معبود من. سلام  فرشته نجات من. سلام  الهه آسمانیم. و صدها سلام نثار تو پاکترین عشق کبریایی... می خوام برات بنویسم می خوام بهت بگم خیلی دوستت دارم نه بلکه برات می میرم.دلم برای چشمان قشنگت تنگ شده دلم برای دریا بیکران نگاهت تنگ شده.زندگیم باز هم میگم خیلی دوستت دارم. تا آخر عمرم هم از گفتن دوستت دارم خسته نمیشم.به دو آهوی رمیده در صحرا دلم به قشنگی دو دیده ات من تو را دوست دارم.همه غرق در خوشیهای دنیا هستند,اما از میان تنها به تو می اندیشم. ای عشق نازم.عشق یعنی در تو تعریف شدن,تو اختر فروزانی هستی که آسمان زندگیم را با نور خودت درخشان می سازی. تو گل زیبایی هستی که بوستان حیات را با عطر خود غرق نشاط و خوشی میکنی تو فرشته نازنینی هستی که در دلهایمون آشیانه عشق و مهربانی برپا می داری تو دل سیاه و تاریک من را به روشنایی و سپیدی می گردانی,می خواهم همانند تو مثل غنچه گل باشم که همواره شکفته و زیباست.این دلم حرفا برایت دارد که نمی تواند خوب بیان کند تو چقدر با عظمتی,غنچه گل ز وجود تو خندان هست.گیسوان قشنگت را با تاجی از گلهای شقایق و لاله آراسته بودی از دور سوار بر اسب سفید مهربانی نمایان بودی و تو غرق در رویاهات به تاختن ادامه میدادی و نسیم موهایت را نوازش میکرد ومن از دور نظاره گرت بودم تا چشمم را گشودم از کنارم رفته بودی... آری باز هم تو رویام آمده بودی ولی این دفعه خیلی زود رفتی...