الهه ی نازم...

^..../6/26

^{الهه ی من سلام. امروز بعد شصد روز چشم انتظاری یادی از من عاشق دیروزت کردی... میدونستم یک روز میاد که دلت برام تنگ میشه... مثل اون وقتا بین خواب و بیداری با صدای زنگ تلفن از خواب بیدار شدم انتظار هر کس را پشت خط داشتم جزء تو...! چون فکر میکردم دیگه بی خیالم شدی... اولش نشناختمت نمیدونم شایدم بهت کردم...؟ فکر کردم این دفعه هم غرق در رویا با تو بودن هستم... چشمانم را بستم و سکوت کردم تا این رویای شیرین پایان نیابه... تو عالم خودم بودم که با صدای ناز تو به خودم اومدم که گفتی: این قدر زود فراموشم کردی...( گفتم: شما!؟) بهت بر خورد نمی دونستم چی بگم این صدای بغض آلود صدای الهه ی من بود...! باورم نمیشد هنوز فکر میکردم دارم خواب می بینم... بین شادی و غم نمی دونستم کدوم یکی رو انتخاب کنم؟ شادی واسه این که هنوز دوستم داشتی و از یادت نرفته بودم... غم واسه این که داغ دلمو با ترنمت تازه تر از همیشه کردی...( باور کن این غم می ارزید...) خوب بگذریم بعد یک خرده گلایه از جانب جفتمون تا حدودی سبک شدم و یاد روزهای شیرین گذشته افتادم... ولی افسوس که تو متعلق به یکی دیگه بودی... و من خواستم تو باور کنی رفتن را... بهت گفتم: به همسفر جدیدت عادت کن و منو فراموش کن...( بازم بهت بر خورد البته این دفعه بیشتر...) تو گفتی: نمی تونم این دوریت را تحمل کنم... منم گفتم: به خاطر من تحمل کن... خلاصه از حال و احوالت برام گفتی... یک لحظه دلم واسه جفتمون سوخت...( تو همیشه تو هر کاری از من جلوتر بودی این دفعه هم در عذاب بی هم موندنی...) من فدات شم غصه نخور... من و تو باختیم به سرنوشت شوم... بیشتر از این خودت فنا نکن... من هیچی بهت نگفتم با اینکه حرفای زیادی برای گفتن داشتم... تو هم مثل من پرنده ای اسیر هستی یا مرگ در قفس... یا دوباره پر گشودن به سوی آرزوهای محال... بر خلاف حرفایی که می خواستم بهت بگم این دفعه من با صدایی بغض آلود گفتم: تو رو خدا فراموشم کن خدا به همرات الهه ی انتظار... ( هیچکی هم نمی تونه جای تو رو بگیره... تو کل فضای قلبم را اشغال کردی... دیگه جایی واسه کسی نیست تو قلبم... جای تو همیشه در قلبم محفوظه...)}